પૃથ્વીના સૌદર્યનો નાશ
માનવીઍ પ્રગતિની હાઇમા પૃથ્વીના સૌદર્યનો નાશ કરવામાંડ્યો છે. ઉધ્યોગોના ઉંચા ભૂગળાઑ કાર્બન નામનુ ખોફનાખ પદાર્થ ઑકી રહ્યા છે, જે પૃથ્વીના સૌદર્યનો નાશ કરી રહયા છે. બરફની સપાટીઑ પીગળી રહી છે અને દરિયાની સપાટીઑ ઉભરાઈ રહી છે. વરસાદની અછતને લીધે ડુંગરાઓ અને ખેતરો સુકાઈ રહયા છે. બધી ઋતુઓ માનવિઓથી રિસાઈ ગઈ છે. ક્યાક્ અતિ વર્ષા તો ક્યાક્ અતી ગરમી અને અતિ ઠંડી, સામાન્ય બિના બની રહી છે. આ બધી આફતો માનવીની પોતાની જ ઉભી કરેલી છે. ઍને કુદરતી સૌદર્યો કરતા ભૌતિક સગવડોની વધારે પડી છે. આથી આ જગત સામાજીક અને માનવતાની દ્રષ્ટિે ઍ દોજખ બની રહયુ છે.
મારે રખડવૂ છે હરીયાળી ખીણોમા
નદીઓના કોતરોમા અને પંખીઓના કલરવોમા
મારે રમવુ છે કુદરતને ખોળે
જીવનનો પરમ આનંદ પામવો છે
મારે---
મારે પવનને સુંસવાટે થથરવુ છે
મેઘ અને વીજળીની જુગલબંધી માણવી છે
જીવનનો પરમ આનંદ માણવા માટે
ડુંગરોની ખીણોમા રખડવુ મારે
મારે---
નદીઓના નીરમા ડૂબકીઓ મારવી મારે
અને સાગરની લહેર પર તરવુ છે મારે
સુ.ખ શાંતિ અને આનંદ માણવા માટે
કુદરતને ખોળે વિહરવુ મારે
મારે---
પછી જુઓ જીવનમા પરમ શાંતિ, અને આનંદ મળે છે કે નહી? અને માનવીઍ કુદરતના આવરણનો નાશ કરતા અટકી જવુ જોઇઍ.
***********************************
No comments:
Post a Comment